Kontent qismiga oʻtish

Mopassan Gi de

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Henri René Albert Guy de Maupassant (Anri Rene Alber Gi de Mopassan) (1850.5.8, Turvilyasyur-Ark yaqinidagi Miromenil kalʼasi —1893.6.7, Parij) — fransuz yozuvchisi, Ruan li-seyini tugatgan. 1870—71 yillardafran-ko-prus urushida qatnashgan, G. Floberning shogirdi, rus alibi I.S. Turgenevni ustoz sanab, unga bagʻishlab maqolalar yozgan. Adabiyotga 1880-yilda sheʼrlar toʻplami va "Doʻndiq" novellasi bilan kirib kelgan. U 6 roman, 18 hikoyalar toʻplami, ocherk va pyesalar, koʻplab maqolalar va boshqa asarlar muallifi. M. ijodi uchun turmushni obyektiv tasvirlash, tilining sodda (tabiiy) va taʼsirchanligi, "hayotni oʻzidanda ishonchli tasvirlash", qahramonlar obrazini ularning harakter va his-tuygʻulari orqali yaratishga intilish harakterli. M. maʼnaviy qashshoq, mu-nofiq kishilar obrazining butun bir silsilasini yaratgan ("Javohirot", "Oila bagʻrida", "Vasiyatnoma" "Bochkacha", "Iblis" va boshqalar). Uning "Daydi", "Shkaf", "Gadoy" kabi novellalarida turmush qaʼriga uloqtirilgan notavonlar hayoti tasvirlangan. Muhabbatni mol-dunyodan iborat deb biluvchi, shu bois har qadamda oʻzini sotishga tayyor ayollar obrazi "Ivetta", "Haqqoniy tarix" va boshqa asarlarida mahorat bilan chizilgan. M. sof muhabbat ("Oy yogʻdusi", "Baxt")ni kuylaydi va maʼnaviy yuksak oddiy kishilarni qadrlaydi ("Simon ota", "Marten qizalogʻi"), vatanparvar va jasoratli insonlarni tarannum etadi ("Doʻndiq", "Madmuazel Fifi", "Milon amaki"). Uning "Hayot" (1883), "Azizim" (1885), "Mont-Oriol" (1886), "Pyer va Jan" (1887—88) kabi romanlarida umumba-shariy mavzular, mansabparastlar qismati, boylik orttirishga xuruj qilish yuksak mahorat bilan tasvirlab berilgan. "Oʻlimdek kuchli" (1889), "Bizning qalb" (1890) romanlarida esa psixologik ruh kuchli. "Hayot", "Azizim" romanlari (Ibrohim Gʻafurov tarjimasi) va bir qancha hikoyalari oʻzbek tiliga tarjima kdlingan.

Adabiyot[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • Raskin B. L., Gi de Mopassan, v sb., Pisateli Fransii, M., 1964; Istoriya fransuzskoy literaturi, M., 1987.

Ibodulla Mirzayev.[1]

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. OʻzME. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil



Biografiyasi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Bolalik va yoshlik davri[tahrir | manbasini tahrirlash]

Genri-Rene-Albert-Gi de Mopassan 1850-yilda Sena-Inferye (hozirgi Seine-Dengiz ) departamentidagi Diep yaqinidagi Miromesnil shatosida tug‘ilgan, u Gustav de Mopassanning (1821-1899) to‘ng‘ich o‘g‘li bo‘lgan. oila kichik zodagonlardan : uning to'rt katta bobosi, qirolning maslahatchisi-kotibi lavozimini egallagan Jan-Batist de Mopassan (1699-1774) [1] tayinlandi.Andoza:Source secondaire souhaitée va imperator Frensis Andoza:Ier [1] tomonidan 1752-yilda berilgan harflar patenti sifatida equerry sifatida yaxshilangan.

Mopassanlar oilasi Fransiya Qirolligiga mos keladigan hech qanday rasmiy oliyjanob e'tirofga ega emas va bu ko'tarilishdan foyda ko'ra olmaydi va garchi[manba kerak] Andoza:Ème asr boshlarida Seine-Inférieure (hozirgi Seine-Maritime ) ga joylashish uchun qoldi. Uning onasi uni 1846 yilda turmush qurishda nobil zarracha yoki shakldan foydalanish huquqini olishga undagan " Maupassant tomonidan " familiyasi sifatida, uning olijanob ajdodlarini tan olishga majbur boʻladi [2] . Akasi Alfred bilan u Ruenlik jarrohning o'g'li Gustav Floberning do'sti edi, u uning hayotiga ma'lum darajada ta'sir ko'rsatgan.

Keyin u Ruen o'rta maktabiga o'qishga kirdi va u yerda o'zini she'riyatga bag'ishlagan va o'yinlarda ko'p qatnashgan yaxshi talaba ekanligini isbotladi. U, boshqa narsalar qatorida, Hegelning matnlarini o'rganadi, u uchun allaqachon chuqur qiziqish bor edi[3] . Bu vaqtda u Lui Bouilhet va ayniqsa shogirdi bo'lgan Gustav Flober bilan ish qilishardi.

Ishga qabul qilindi, u o'n yil xizmatchi bo'lib, avval dengiz flotida [4], keyin Xalq ta'limi vazirligida 1878 yilda Gustav Flober tufayli ko'chirildi. ; 1882 yilgacha u yerda qoldi.

  1. 1,0 1,1 www.almanachdegotha.org
  2. www.classiques-garnier.com/revue-d-histoire-litteraire-de-la-france.html Du nouveau sur la noblesse de Guy de Maupassant par Dzintars Freimanis, 69×10{{{1}}} Année, No. 2 (Mar. - Avr., 1969), pp. 279-281
  3. Turiel, Frédéric. Maupassant: biographie, étude de l’œuvre, Vuibert, Studio thème, 1999. ISBN 978-2-7117-6236-1. .
  4. Maupassant commis au ministère de la Marine, Guy Thuillier, Bureaucratie et bureaucrates en France au Andoza:S-, Genève, Droz, 1980, s. 3-33